مادر
..............
.................................
نوازش میکند چون روزهای کودکی دستان گرمش گونه هایم را
عزیزم صبح شد برخیز
وبر می خیزم از خوابی که سنگین است
نمازش را اذان صبح میخواند
واز سرچشمه آب آورده صبح زود
اجاق زیر کتری را می افروزد
پنیر وچای شیرین
ولبخند و تبسم های شیرین تر
...............دوباره خواب گولم زد
نمازم افتابی شد
مرا بیدار کن مادر.
کجا مادر
کجامادر
بمان تازوزه سرما فرو کش کرد خواهی رفت
اما نه
تو گویی رفت
دو سطل آب در دستش
وتشت رخت روی سر
زپشت پنجره بر گشت لبخندی زد و رد شد
روی برف حیاط خانه رد گالشش جا ماند
تو گویی یک نفر می گفت
دوباره باز میگردد
ولی قندیلهای یخ مرا تحقیر می کردند
و من باچشم هایی خیس
به کرسی باز میگشتم
ولی چشم انتظار مادرم بودم
...................................
...............: